Friday 11 September 2015

காமக்கதைகள்

காமக்கதைகள்


காமினியுடன் கஸ்தூரி - பாகம் 12 - காமக்கதைகள்

Posted: 10 Sep 2015 09:09 PM PDT



"ஒன்னுமில்ல.. உங்க அம்மா ஏதாவது 'தப்ப நினைச்சுக்கிட்டாங்களா? இல்லையான்னு?' கேட்டுட்டு வந்திடலாமின்னு நினைக்கிறேன்.."

"ரொம்ப முக்கியம் இப்ப..அது..? ம்ம்ம்? நீங்க சும்மா படுங்க.."

"இல்லடி ஒரு தரம் கேட்டுட்டு வந்துடறேன்.."

"ஓஹோ! ஆனா எனக்கு ஏன், நீங்க அதை கேக்க போகல.. ஆனா வேற ஏதோ ஒரு நோக்கத்தில போறீங்கன்னு ஒரே டவுட்டா வருது..?"

"உனக்கு கண்ட கண்ட டவுட் வந்தா நான் என்னடி பண்ணரது..?" என்று நான் கட்டில் இருந்து எழுந்தேன்.

"என்னங்க..! எங்க போறீங்க..? வந்த பேசாம படுங்க.." காமினி என்னைப் பிடித்து இழுத்தாள்.

"இருடி வர்ரேன்.."

"ஐயோ! அம்மா ஏதாவது தப்பா நினைச்சுக்க போறாங்க.. வாங்க இங்க.."



"அப்ப நீ என்னைத் தப்பா நினைக்கிலையா.."

"தோடா! உங்க லட்சணம் எனக்கு தெரியாதா? அம்மா ஏதாவது நினைச்சுக்கிட்ட பெரிய பிரச்சினையாயிடும்.. சொன்னா கேளுங்க.. வந்து படுங்க.. உங்களோட பெரிய ரோதனையாப் போச்சு.." காமினி அலுத்துக்கொண்டாள்.

"ஏய்! சும்மா இரு.. ஏன் கத்தறே. நான் போய் பார்க்கிறேன். பிரச்சினை ஏதாவது ஆகிர மாதிரி தெரிஞ்சுதுன்னா.. சமாளிச்சுட்டு வந்துடறேன்.. இல்லேன்னா..?" என்று நான் இழுத்தேன்.

"இல்லேன்னா.. என்னவாம்..?" காமினி பேந்த பேந்த விழித்தாள்.

"இல்லேன்னா ஒரே என்ஜாய் தான்.. என்ன ஓகேவா..?" என்றேன்.

"என்ன ஓகே.. கோக்கே? நீங்க எக்கேடாவது கெட்டு ஒழியுங்க.. ஆனா ஏதாவது பிரச்சினை வந்துதுன்னா.. அதோட நீங்க காலி.." என்று கூறிய காமினி கவிழ்ந்து படுத்துக்கொண்டாள். நான் மெதுவாக எங்களது அறையை விட்டு வெளியேறி, எனது மாமியார் படுத்து இருந்த அறையை நோக்கி சென்றேன்.

மாமியார் காமினியின் நைட்டியியை மாட்டிக்கொண்டு, கண் மூடிப் படுத்துக்கிடந்தாள். வழக்கம் போல் ஜீரோ வாட்ஸ் பல்பு எரிந்துக்கொண்டு இருந்தது. நான் கதவை அடைத்து தாழிட்டு விட்டு, அவள் மீது ஏறிப் படுத்தேன். திடுக்கிட்டு எழுத கஸ்தூரி ஆண்டி, "என்ன..?" என்றாள்.

"ஒன்னுமில்லே.. இது எப்படி இருக்குன்னு பார்த்திட்டு போக வந்தேன்.." என்று ஆண்டியின் அடி மடியில் கை வைத்தேன். ஆண்டியின் பணியாரத்தை நைட்டியுடன் சேர்த்துக் கொத்தாக பிடித்தேன்.

"ஐயோ! வேணாம். காமினிக்கு தெரிஞ்சா வம்பாபோயிடும். என்னைப் பத்தி தப்பா நினைப்பா.. போங்க.." என்று ஆண்டி என்னை விரட்டினாள்.

"அதெல்லாம் தப்பா நினைக்க மாட்டா.." என்று ஆண்டியின் மீது படர்ந்து, அவளது முலைகளைப் பிடித்து அமுக்கி பிசைந்தேன்.

"வேணாம்.. சொன்னா கேளுங்க.. ப்ளீஸ்.. போங்க.." என்று கஸ்தூரி ஆண்டி என்னைப் பிடித்து தள்ளிவிட்டாள்.

"அவ தூங்கிட்டா.." என்று நான் சமாதானம் சொன்னேன்.

"இல்ல வேணாம்.." என்று ஆண்டி என் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு, என்னை எழுந்து போக சொன்னாள். நான் பல வந்தமாக ஆண்டியின் ஆப்பத்தைக் கைப்பற்றி அதை தேய்த்துக்கொண்டு இருந்தேன்.



"இல்ல சொன்னா கேளுங்க.. ம்ம்ம்.. சொன்னா கேளுங்க.. இல்லாட்டி தான் கத்துவேன்.." என்று ஆண்டி பயமுறுத்தினாள்.

"கத்துங்க.." என்று விட்டு நான் முரட்டுத்தனமாய், ஆண்டியின் பணியாரத்தில் விரலை விட்டேன்.

"ஐயோ..! வேணாம்.." என்று கத்திய ஆண்டி, "காமினி! ஏய் காமினி..! .. காமினிஈஈஈஈ..! வந்து உன் வீட்டுக்ககரரைக் கூட்டிட்டு போ.. வாடி..!" என்று சத்தம் போட்டு கத்தினாள்.

நான் எதையும் கண்டுக்கொள்ளாமல் ஆண்டியைப் பிடித்து உருட்டிக்கொண்டு இருந்தேன். ஆண்டி தடுத்து, எழுந்திருக்க பார்த்தாள். நான் அவளை வம்பு பண்ணி கட்டிலில் கிடத்தி, அவள் மேல் ஏறி புரண்டேன்.

அந்த நேரத்தில் கதவோரத்தில் நிழல் ஆடுவது தெரிந்தது. வேறு யாராக இருக்க முடியும். காமினி தான். நான் ஆண்டியின் மீது படர்ந்து, அவளது கழுத்தை கடித்தேன்.

"காமினி! காமினி..! வாடி இங்க.. வந்து உன்னோட வீட்டுக்காரரைக் கூட்டிக்கிட்டு போடி..!!" என்று ஆண்டி இன்னும் கத்திக்கொண்டு இருந்தாள். மேலும் முயன்றேன். ஆனால், ஆண்டியின் பிடிவாதத்தில் இருந்து, இன்று ஓழ் கிடைக்காது என்று தெரிந்து போனது. அதனால் வேண்டுமென்றே அவளது முலைகளை இன்னும் நன்றாக உருட்டிவிட்டு, சிறிது நேரத்தில் எழுந்தேன்.

கதவுக்கு அருகில் தெரிந்த நிழல் அவசர அவசரமாக நகருவது தெரிந்தது.

"இரு உங்களை அப்புறமா வச்சிக்கிரேன்.." என்று எனது மாமியாரை எச்சரித்து விட்டு, எனது அறையை நோக்கி சென்றேன். அங்கே காமினி தூங்குவதைப் போல படுத்துக்கிடந்தாள். நான் கட்டிலில் ஏறி அவள் அருகே படுத்ததும், அப்போது தான் தூக்கத்தில் இருந்து எழுவது போல பாசாங்கு செய்தவள், "ம்ம்ம்.. என்ன.. எல்லாம் ஆச்சா..?" என்று கேட்டாள்.

"ஒரு மண்ணும் ஆவல.." என்று கடுப்பில் கூற, சின்னதாக புன்முறுவல் பூத்தவள், எனது கையை தூக்கி தனது இடுப்பைச் சுற்றிப்போட்டுக்கொண்டு நிம்மதியாக தூங்க சென்றாள்.

மறுநாள் எழுந்திருந்த போது, காமினியும் ஆண்டியும் சமையல் அறையில் அவசர அவசரமாக சமைத்துக்கொண்டு இருந்தனர்.

"ம்ம்ம்.. எழுந்துட்டீங்களா..? அம்மா.. அவருக்கு காபி கலந்து கொடுத்துடுங்க.. இதோ நான் நிமிஷத்தில குளிச்சுட்டு வந்துடரேன். என்னங்க..? நீங்களும் காபி குடிச்சுட்டு சீக்கிரமா ரெடியாகுங்க. நேரமாச்சு.." என்று காமினி பாத் ரூம் நோக்கி ஓடினாள்.

அப்போது தான் தூங்கி எழுந்து இருந்ததனால், எனது தம்பி இன்னும் விரைத்துக்கொண்டு தான் இருந்தான். காமினி பாத் ரூம் சென்று கதவை தாழிட்டது தான் தாமதம், குளித்து விட்டு ஈரத்தலைமுடியுடன் புது ரோஜாவைப் போல இருந்த கஸ்தூரி ஆண்டியை நான் கட்டிப்பிடித்தேன்.

"ஐயோ! விடுங்க.." என்று அவள் கிசுகிசுத்தாள்.

"விடமாட்டேண்டி.." என்று கருவிய நான், கீழே உட்கார்ந்து ஆண்டியின் புடவையையும் பாவாடையும் ஒரு சேர அவளது இடுப்புக்கு மேலே தூக்கினேன். ஆண்டியின் தேனடை என் முன்னே தெரிய, பன்னைக் கவ்வுவது போல, அதனை கவ்வினேன்.

"ஐயோ! காமினி வந்துடுவா.." ஆண்டி பயந்தாள். துருதுரு என்று எனது நாக்கு, ஆண்டியின் அந்தரங்கத்தை படாத பாடு படுத்தியது. ஆண்டி தாங்க முடியாமல், கிச்சன் மேடியில் சாய்ந்தாள். எனது நாக்கு போட்ட விளையாட்டில், ஆண்டியின் சொர்க்கபுரியில் இருந்து தேன் சொட்ட ஆரம்பித்தது. அது போதும் என்று முடிவுக்க வந்த நான், ஆண்டியை குனியச்சொன்னேன்.

ஆண்டி குனிந்துக்கொள்ள, நான் அவளது குண்டியைப் பிளந்தேன். ஆண்டியின் அந்தரங்கம் சிவப்பாய் தெரிய, அதில் எனது தடியை வைத்து அழுத்தினேன்.



"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. மெல்ல.. மெல்ல.. எனக்கு வலிக்குது.." என்று ஆண்டி சன்னமாக கெஞ்சினாள். நான் மெதுவாக ஆட்டி ஆட்டி, எனது சாமான் முழுவதையும் ஆண்டியின் ஆப்பத்துக்குள் சொருகினேன். ஆண்டியின் ஆப்பம் மிக சூடாகவும், டைட்டாகவும் இருந்தது.

நான் ஆண்டியின் இடுப்பை பிடித்துக்கொண்டு, சடார் சடார் என்று குத்த ஆரம்பித்தேன். ஆண்டியால் பேலன்ஸ் பண்ண முடியாததால், அவள் எதிரில் இருந்த கிச்சன் மேடையைப் பிடித்துக்கொண்டாள்.

"ம்ம்ம்ம்..ம்ம்ம்ம்.." என்று முனகிய அவள், "சீக்கிரம் முடிங்க.. காமினி வந்துட போறா.." என்று என்னை அவசரப்படுத்தினாள். அவள் சொல்லுவது வாஸ்தவம் என்று அறிந்த நான், வெறிப்பிடித்தவன் போல ஆண்டியைப் பின்னால் இருந்து ஓழ்த்தேன். ஆண்டியின் முக்கல் முனகலுடன், அவளின் குண்டியின் ஆட்டமும் என்னை கிறங்க அடித்தது. சில வினாடிகளில் ஆண்டியின் குண்டி அதிரும் அழகைப் பார்த்து ரசத்த வண்ணம், "ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்.." என்ற படியே, அவளது இன்ப புழைக்கு எனது விந்தினை ஆழப்பாய்ச்சினேன். சுமார் பத்து நொடிகள் அப்படியே இருந்து விட்டு, நான் எனது சாமானை உருவ, ஆண்டியின் புழையில் இருந்து நான் வடித்த கஞ்சி வடிய ஆரம்பித்தது. அது அப்படியே அவளது தொடையில் வழிந்து தரையிலும் சொட்ட, ஆண்டி தனது சேலையைத் தூக்கி பிடித்த படியே, அடுத்த பாத் ரூமுக்கு ஓடினாள். நான் நல்ல பிள்ளைப் போல, காபி கப்பை எடுத்துக்கொண்டு வராண்டாவிற்கு சென்றேன்.

சற்று நேரத்தில், வராண்டாவிற்கு வந்த என் அருமை மனைவி, "என்னங்க இன்னும் இங்கேயே உட்கார்ந்துக்கிட்டு இருக்கீங்க.. கிளம்புங்க.." என்று என்னை விரட்டினாள்.

காமினியும் ஆண்டியும் ஊருக்கு சென்ற இருபதாம் நாள், நான் வீட்டை ஏறக்கட்டி டிரக்கில் ஏற்றிவிட்டேன். பின்னர் இருந்த கொசுரு வேலைகளை எல்லாம் முடித்துக்கொண்டு, வீட்டை ஒப்படைத்து விட்டு, கடைசியாக டில்லிக்கு ஒரு 'பை' சொல்லிவிட்டு மும்பைக்கு புறப்பட்டேன். மும்பையை அடைந்த போது, இரவு மணி எட்டாகி இருந்தது.

ராஜேஷ் எனக்காக ஏர்போர்ட்டுக்கு வெளியில் காத்து இருந்தான். என்னைப் பார்த்தவுடன், "ஹேய்! எப்படிடா இருக்கே..? பார்த்து ரொம்ப நாளாச்சு இல்ல..! நீயும் இங்க டிரான்ஸ்வர் ஆகி வந்தது ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குடா.. அப்புறம் காமினி எப்படி இருக்காங்க..?" என்றான் ராஜேஷ்.

"ஷீ ஈஸ் பைஃன். நீ எப்படிடா இருக்கே..? பினு எப்படி இருக்காங்க..? ஏதாவது குழந்தைக் குட்டி..?" என்றேன்.

"பினு ரொம்ப நல்லா தான் இருக்கா.. குழந்தைக்குட்டிக்கு அதுக்குள்ள என்னடா அவசரம்..ம்ம்ம்?" என்ற படியே ராஜேஷ் தனது காரை திறந்தான். பெட்டியை உள்ளே போட்டு விட்டு, அவனுக்கு பக்கத்தில் ஏறிக்கொள்ள, கார் 'சரசர'வென்று பரந்தது.

ராஜேஷின் வீட்டை அடைந்தோம். கதவை பினு தான் திறந்தாள். என்னைப் பார்த்ததும், "ஹல்லோ மதன்..!" என்று என்னை கட்டிக்கொண்டாள். ராஜேஷ் அவளைக்கடந்து பெட்டியைத் தூக்கிக்கொண்டு உள்ளே சென்று விட்டான். நானும் பினுவும் மட்டும் தனியாக இருந்தோம். பினு என்னை விடுவதாக தெரியவில்லை. என்னைக் கட்டிக்கொண்டே, காமினி மற்றும் அனைவரைப் பற்றியும் விசாரிக்க ஆரம்பித்தாள். அவளது அணைப்பில் ஏகப்பட்ட இறுக்கம்! பினுவின் செழுமையான கனிகள் எனது மார்பில் இரண்டு முயல் குட்டிகள் போல அழுந்தி என்னைப் படாத பாடு படுத்தின. எனது தம்பி விரைக்க ஆரம்பித்தான். தப்பாக எண்ணிக்கொள்ள போகிறாள் என்று நினைத்து, நான் எனது இடுப்பை விளக்கிக்கொண்டேன். பினு என்னன விடுவிப்பதாக தெரியாதததால், அது வரை அவளது முதுகில் மெதுவாக கை வைத்து இருந்த நான், கொஞ்சம் இறுக்க அணைத்து விட்டு, அவளிடம் இருந்து விடுப்பட்டேன்.



என்னிடம் இருந்து விளகிய பினு, " வாங்க மதன்.. கிச்சனுக்கு போகலாம். நீங்க பேசிக்கிட்டே இருங்க.. நான் அப்படியே மிச்சம் இருக்கிற சமையல் வேலை எல்லாத்தையும் முடிச்சுடறேன்.." என்று சென்றாள்.

காமினியுடன் கஸ்தூரி - பாகம் 11 - காமக்கதைகள்

Posted: 10 Sep 2015 09:00 PM PDT


"அடப்பாவி! கல்யாணம் ஆனாதிலிருந்து ஒரு நாளாச்சும் எனக்கு நீ ஹெல்ப் பண்ணரேன்னு பேர் வழியின்னு இந்த கிச்சன் பக்கம் வந்து இருக்கியா..?!!" என்று காமினி அதிசயப்பட்டாள்.

"அம்மா! நீ இவர் கிட்டே கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இருந்துக்கோ..! இவருக்கு ஆண்டின்னாலே கொஞ்சம் வீக்னஸ் ஜாஸ்த்தி..!" என்றாள். அத்துடன் விட்டாளா?

"அதிலேயூம்.. ஸ்பெஷலா.. 'நீ' இன்னாலே இவருக்கு பயங்கர வீக்னஸ்ம்மா.. செமத்தியா ஜொல்லு விடுவாறு..!! நீதாம்மா ஜாக்கிரதையா இருந்துக்கனும்.. அனாவசியமா என்னோட வாழ்க்கையில் மண்ணை அள்ளிப் போட்டுடாதேம்மா.." என்று மெல்ல கூறிய காமினி பின்னர் கடகடவென்று சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.

"ச்சீ! போடி கழுதை! உனக்கு என்ன பேசறதுன்னு விவஸ்த்தையே இல்ல..!!" என்று ஆண்டி கோபப்படுவதைப் போல நடித்தாள். நான் அங்கிருந்து கழன்றேன்.

"ம்ம்ம்.. ம்ம்ம்.. அதுக்கு போயி நீ யேம்மா இப்படி வெட்கப்படறீங்க..? ஹா..ஹா.ஹா..மதன் இங்கே பாருங்களேன்.. அம்மா எப்படி வெட்கப்படுறாங்க.." என்று காமினியின் வெகுளித்தனமாக இன்னும் சிரித்துக்கொண்டு இருந்தாள்.

ஒரு வாரம் ஓடியது. காமினி கிட்டதிட்ட முழுவதும் குணமடைந்து விட்டிருந்தாள். அன்று ஆபிஸூக்கு போன போது, எனக்கு அதிர்ச்சி காத்து இருந்தது. என்னை மும்பைக்கு டிரான்ஸ்பர் ஆக்கி இருந்தார்கள். இரயில்வேயில் இது எல்லாம் வழக்கம்

தானே!



மாலையில் வீட்டுக்கு சென்றதும், காமினியிடமும் எனது மாமியாரிடமும் விஷயத்தை சொன்னேன்.

"ஐயோ! இப்ப எல்லாத்தையும் இங்க இருந்து மூட்டைக்கட்டிக்கிட்டு, மும்பை போகனும்மா..?" என்று கஸ்தூரி ஆண்டி மலைத்தாள். "இப்ப இவ இருக்கிற உடல்நிலையில எப்படி எல்லாத்தையும் மூட்டைக்கட்டுவாள்..?" என்றாள் ஆண்டி.

நாங்கள் மூவரும் பேசி ஒரு முடிவுக்கு வந்தோம். அதாவது, ஆண்டி அந்த வாரக்கடைசியில் சென்னை திரும்பும் போது, காமினியும் கூட போவாள்; நான் எல்லாவற்றையும் மூட்டைக்கட்டிக்கொண்டு போய் மும்பையில் செட்டில் ஆனவுடன், சென்னைச் சென்று ரவியின் கல்யாணத்தில் கலந்துக்கொள்வேன்; பின்னர் ஊர் (மும்பைய்) திரும்பும் போது, காமினியும் என்னுடன் மும்பையில் சேர்ந்துக்கொள்ளுவாள். இவ்வாறாக முடிவெடுத்தோம்.

அன்று மாலையில் ஆபிஸில் இருந்து வீட்டுக்கு வந்தேன். கிச்சன் கதவுக்கு பின்னே காமினி ஏதோ வேலை செய்துக்கொண்டு இருக்க, நைட்டிக்குள் அவளது எடுப்பான டிக்கி மட்டும் கதவு வழியாக தெரிந்தது. நான் சத்தம் போடாமல் கிச்சனுக்கு சென்றேன். சென்று, காமினியின் டிக்கியை அழுத்தி தடவி, அவளது காலிடுக்கில் இருந்த பணியாரத்தை அழுத்திப் பிடிக்க, "ஆஆஆஆஆஆ.." என்று அவள் அலறினாள். ஆனால் அந்த குரல், எனது மாமியாரின் குரல். நான் திகைத்துப் போய் பார்க்க, கிச்சனில் அந்த பக்கமாக பால் காய்ச்சிக்கொண்டு இருந்த என் மனைவி காமினி ஆச்சரியத்தில் என்னைப் பார்த்தாள்.

நான் வேண்டுமென்றே செய்யவில்லை. என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் நான் திருதிருவென்று விழித்துக்கொண்டு நின்றேன்.

"வந்து.. வந்து.. காமினி.. ஒன்னோட நைட்டி மட்டும் தெரிஞ்சுதா..? நான்.. நான் .. நீ தான் நிக்கரேன்னு.. இப்படி.. ஆயிட்டது..!" என்று திக்கிதிணறி நான் உண்மையைச் சொன்னேன்.

அடுத்த கணம், காமினியின் முகத்தில் இருந்த ஆச்சரியக்குறி போய், அவள் கடகடவென்று சிரிக்க ஆரம்பித்தாள். வேகவேகமாக சிரித்த அவள், "ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆஆஆஆஆ.." என்று வயிற்றைப் பிடித்துக்கொண்டு அப்படியே தரையில் அமர்ந்தாள்.

"ஏய்! காமினி என்னாச்சு.." என்று நான் அவளிடம் ஓடினேன். கஸ்தூரி ஆண்டியும் ஓடினாள்.

ஒருவாறாக தம்மை அசுவாசப்படுத்திக்கொண்ட காமினி, "ஓன்னுமில்லைங்க.. ரொம்ப சிரிச்சேனா.. தையல் போட்டு இருக்கிற இடத்தில 'சுருக்'கின்னு வலி வந்துடுத்து.." என்று அவள் சொல்லிக்கொண்டே அப்படியே தரையில் படுத்தாள்.

"எதுக்குடி.. நீ அப்படி சிரிக்கனும்.. உனக்கு கொஞ்சம் கூட அறிவே கிடையாது.. எருமை.." என்று கஸ்தூரி ஆண்டி செல்லமாக காமினியைக் கடிந்துக்கொண்டாள்.

தரையில் படுத்துக்கிடந்த காமினி மீண்டும் சிரிக்க தொடங்கினாள். "ஹா..ஹா.. நீங்க மட்டும் அப்படி ஏன் 'வீல்'னு கத்தனீங்களாம்..!?" என்று சிரித்துக்கொண்டே கேட்க, "ஐயோ! கர்மம்..கர்மம்.." என்று தலையில் அடித்துக்கொண்டே கஸ்தூரி ஆண்டி அங்கிருந்து வெளியேறினாள். நான் காமினியை மெதுவாக தூக்கி நிறுத்தி, படுக்கை அறைக்கு கொண்டு சென்றேன். அவள் கட்டிலில் இளைப்பாறினாள்.



நான் துணி மாற்றிக்கொண்டு, குளித்துவிட்டு வந்தேன். நேரம் இரவு எட்டை நெருங்கி இருந்தது. மாமியாரின் பணியாரம் கைக்கு எட்டியது ஆனால் வாய்க்கு எட்டாததனால், வராண்டாவில், புண்பட்ட மனதை புகைப்போட்டு ஆற்றிய படியே, பியர் ஒன்றை உள்ளே தள்ளிக்கொண்டு இருந்தேன்.

"என்னங்க வந்து சாப்பிடறீங்களா..? நாளைக்கு காலையில நாங்க ஊருக்கு போறோமின்னு கொஞ்சமாவது அக்கரை இருக்கா..?" என்று காமினி கடிந்துக்கொண்டாள்.

"என்னடி! பத்தரை மணிக்கு தானே பிளைட்டு.. அதுக்குள்ளே ஏன் பறக்கிற.." என்ற படி நான் எழுந்தேன். சாப்பிட்டு விட்டு படுத்தேன். காமினி என் மீது கை கால் போட்டுக்கொண்டு, "என்னங்க.. நான் ஊருக்கு போயிட்டா.. நீங்க என்னை ரொம்ப மிஸ் பண்ணுவீங்களா..?" என்று கொஞ்சினேன்.

"ஆமாம்..ஆமாம்.." என்று வேண்டுவென்றே வேகவேகமாக தலையை ஆட்டிய படியே கூறினேன்.

"போங்க நீங்க.. உங்களுக்கு எப்பவுமே விளையாட்டு தான்.." என்ற காமினி, "நிஜமா சொல்லுங்க.." என்றாள்.

"ஊஹூம்.." என்றேன்.

"ஆஆஆ..! என்னை மிஸ் பண்ண மாட்டீங்களா..?" என்றாள் காமினி. குரலில் சிறிது கோபம் தெரிந்தது.

"ஊஹூம்.. உன்னைத் தான் போன ஒரு மாசமா மிஸ் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கேனே.. புதுசா என்னத்தை மிஸ் பண்ணறது.." என்று பொடி வைத்து பேசிய படியே, அவளது கையைப் பிடித்து அரைகுறையாக எழுந்து நின்ற எனது கடப்பாரையின் மீது வைத்தேன்.

"ஹா..ஹா..இதுவா..? பாவம் நீங்க இல்ல..? ரொம்ப தான் காஞ்சி போயிருப்பீங்க..?" என்று காமினி பரிதாபப் பட்டாள்.

"ஆமா ரொம்ப நாளாச்சு.." என்று கூசாமல் பொய் சொன்னேன். எனது மனக்கண் முன்னே கஸ்தூரி ஆண்டியின் நிர்வாண தேகம் நடனம் ஆடியது.

"என்ன யோசிக்கிறீங்க..?"

"ஒன்னுமில்லே... இது ரொம்ப நாளா காஞ்சிப்போய் கிடக்குதா..? இதுக்கு என்ன வழி பண்ணறதின்னு யோசிக்கறேன்..!" என்றேன்.

"நோ ச்சான்ஸ்ப்பா..! என்னாலே முடியாது..!! பாருங்க சாயங்காலம் கூட திடீருன்னு வலி வந்துடுத்து..!"

"ச்சே! ச்சே! எனக்கு தெரியாதா.. நான் வேற ஒன்னு யோசிக்கறேன்..!" என்று சொல்லிய படி நான் காமினியைப் பார்த்து விஷமமாக சிரிக்க, அவள் ஒரு நொடியில் புரிந்துக்கொண்டாள்.

"அடப்பாவி! அப்ப நீ வேணுமின்னே தான் சாயங்காலம் எங்க அம்மாவை அப்படி செய்ஞ்சியா..?" என்று சீரியஸாக கேட்டாள்.

நானும் சீரியஸாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டு தலையை ஆட்ட, "உன்னை கொன்னுடுவேன்.. ராஸ்கல்.." என்று காமினி பாய்ந்து எனது தலை முடியைப் பிடித்து உலுக்கினாள்.

"ச்சீ! விடுடி.. சும்மா சொன்னேன். எனக்கு எப்படி தெரியும் உன்னோட நைட்டிய உங்க அம்மா போட்டுக்கிட்டு நிப்பாங்கான்னு..? டிக்கி நல்லா சைஸா தூக்கி கிட்டு நின்னுச்சி.. நான் அது உன்னோட டிக்கின்னு தடவிட்டேன். அப்புறமா தான் தெரிஞ்சுது அது உங்க அம்மாவோட டிக்கின்னு... ஆனாலும் அது சரியான டிக்கிடி.. உன்னோடது மாதிரியே.." என்றேன் சிரித்துக்கொண்டு.

"யூ..யூ..பாஸ்டர்ட்..! நீ சுத்த மோசம்டா..! எங்க அம்மா என்ன நெனைச்சாங்களோ..!"

"என்ன நினைச்சு இருப்பாங்க? ஒன்னும் நினைச்சு இருக்க மாட்டாங்க.. வேணுமின்னா.. 'அடடா மாப்ளே இன்னும் கொஞ்சம் தடவி விடாம போயிட்டாரே' ன்னு நினைச்சு இருப்பாங்க.." என்று நான் கூற, காமினி என் வயிற்றில் ஒரு குத்து விட்டாள்.

"டேய்! இது உனக்கே கொஞ்சம் ஓவரா தெரியலை.. அவங்க எங்க அம்மாடா. அவங்களுக்கு வயசு கிட்டத்திட்ட 55 இல்ல 56 ஆகுது.."

"ஆனா அப்படி தெரியலையேடி.. பார்த்தா.. உன்னோட அக்கான்னு தான் எல்லாரும் சொல்லுவாங்க.."

"ஆமாம்.. நீங்க சொல்லறது என்னவோ நிஜம்.. போற போக்க பார்த்தா, இன்னும் கொஞ்ச நாளுல எல்லாரும் என்னைய அவங்க அக்காவான்னு கேட்பாங்க போல இருக்குது.." என்றாள் காமினி.

"அடிப் பாவி! உனக்கு ஒன்னுமே தெரியாதா? இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல என்ன? இப்பவே நிறைய பேர், 'என்ன மதன்..? உங்க மச்சினிச்சு வந்து இருக்காளா?'ன்னு கேட்டுக்கிட்டு இருக்காங்க.." என்று சொல்ல, கடுப்பாகி போன காமினி, தலையணையை எடுத்து, எனது தலையில் 'டம்' என்று ஒரு போடுப்போட்டாள்.

"ஏண்டா நீ இப்படி இருக்க? எங்க அம்மான்னா ஏன் இப்படி நாக்கை நீட்டிக்கிட்டு அலையற..? ம்ம்ம்..?" என்ற படி காமினி மீண்டும் பக்கத்தில் படுத்தாள்.



"இல்லடி.. நான் இப்படி அலைய மாட்டேன் தான்.. ஆனா ரொம்ப நாளாவே பட்டினியா.. அப்புறம்.. இன்னைக்கு வேறு தடவிட்டேனா.. அதான் என்னோட மைண்ட் கட்டுப்பாடில்லாம அங்க இங்க அலையுது.." என்று புருடா விட்டேன்.

"எனக்கு இன்னும் நீ வேணுமின்னே தடவினியா அல்லது தெரியாம தடவினியான்னு சந்தேகமா இருக்கு.."

"தெரிஞ்சோ.. தெரியாமையோ.. தடவியாச்சு..ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்.." என்று நான் காமினியை வெறுப்பேற்றினேன்.

"ஐயோ! ஆள விடு சாமி..! நான் இனிமே அதைப் பத்தி பேசவே இல்லை.." என்று காமினி கவிழ்ந்து படுத்துக்கொண்டாள். நான் எழுந்து உட்கார்ந்தேன்.

"என்னடா எழுந்து உட்கார்ந்திட்டே!"

No comments :

Post a Comment